از دست تو فریاد که ویرانی من شد

سر سبزی آن چشم که ایزد به تو بخشید

حسرت ببرد مرغ سعادت به دل من

آن دم که لبت یک گل زیبا ز لبم چید

*

من محو شدم ، محو شدم

محو دو دستت

تو خیره به من گشتی و ...

من خیره به عکست

*

یک میوۀ خوش رنگ ز یک شاخه جدا شد

افتاد به دستم که بفهمم که خدا هست

آن پونۀ وحشی که سرش خم شده بر دوش

آهسته به من گفت کسی غیر شما هست

*

چرخی زدم و خیز گرفتم به کناری

شستم سروصورت من از آن چشمۀ جاری

جان بر سر عقل آمد و با خنده چنین گفت

این هم یکی از آن همه رویاست که داری...

*

یکباره به خود آمدم

...

آن لحظۀ رویایی من رفت

...