زن بي سواد قد كوتاه

چادري سياه بر سر داشت

نان بربري به دستش بود

و هزار فكر در سر داشت

...

خوش به حالت اي زن ساده

كه به فكر خانه و نانی

اين مهم نيست كه در فكري

اين مهم است كه خنداني

...

شنبه ها را خوب مي داني

آرزوهايي به سر داري

كودكي كنار دستت هست

میهمان به پشت در داری

...

خوش به حالت ای زن ساده

پرده های خانه ات رنگی

میل و کاموا و هزارن عشق

روی ایوان ،هاونی سنگی

...

زندگی را دوست می داری

خیره بر پنجره می گردی...

مي روي در نسيم پاييزي

می روی و باز می گردی

...

ظرفی از محبت و گرمی

بر سر اجاق گاز خود

خوش به حالت ای زن ساده

گریه داری با نماز خود

...

می روی به دیدن مادر

رو به آن کوچه که بن بست است

خوش به حالت ای زن ساده

انتظاری در نگاهت هست

...

عمق ديد تو ساده

ارتفاع خواهشت بي رنگ

خوش به حالت اي زن ساده

زندگی برایت آبی رنگ

...